Στον Αχλαδόκαμπο έναν καιρό….

 

Κείνα τα χρόνια μετά τον πόλεμο, ο δρόμος απ΄την Αθήνα μέχρι το μικρό μας χωριό τον Πύργο ήταν μια πραγματική οδύσσεια, μια και ξεκινώντας απ΄την Αθήνα έπρεπε να περάσεις τον παλιό δρόμο της Κορίνθου μέσω της Κακιάς Σκάλας, που ΄ταν στενός και δύσβατος και διασχίζοντας την πόλη της Κορίνθου ν ΄αρχίσεις την πορεία προς την Τρίπολη , περνώντας ένα-ένα τα χωριά και τις πολίχνες για να φτάσεις στο Άργος.

Κι άρχιζε τούτη η οδύσσεια μετά το Άργος με τις ατέλειωτες στροφές του Κολοσούρτη ως αποκαλούσαν την από δω πλευρά του Αχλαδοκάμπου, μέχρι την κορφή που άρχιζε η κάθοδος προς την Τρίπολη πάλι με τις ατελείωτες σκληρές στενές και δύσβατες στροφές.

Εκεί λοιπόν που άρχιζε η κάθοδος ήταν ένα μικρό μαγειρίο που συνήθιζαν να σταματάνε οι φορτηγατζήδες και παίρνοντας μια ανάσα να βάλουν και μια μπουκιά ψωμί στο στόμα τους, κάτι απ΄τα λίγα φαγητά που΄χε γίδα βραστή, γίδα κοκκινιστή με χοντρά μακαρόνια και τίποτα χόρτα βραστά της περιοχής με ντόπιο άσπρο τυρί.

\

Έλαχε λοιπόν κάποτε σε ένα από τα ταξίδια αυτά να σταματήσω και εγώ φορτωμένος με πολλά εμπορεύματα για τη Μάνη μαζί με τον γιό μου. Ο γιός μου στα περισσότερα ταξίδια ερχόταν μαζί μου διότι και εγώ ήθελα βοήθεια με τόσα μπαγκάζια που πήγαινα στη Μάνη καθώς μετέφερα πράματα πατριωτών μας.

Η αδυναμία του γιού μου ήταν η μακαρονάδα που εκεί το σέρβιραν με χοντρό αλλά καλοβρασμένο μακαρόνι.Έτσι οι δύο πρώτες μακαρονάδες έφεραν τις δεύτερες και μετά τις τρίτες.

Μετά το φαγητό συνεχίσαμε το ταξίδι με λίγο βαρύ στομάχι αλλά με ικανοποίηση για το φαγητό που μας πρόσφεραν.

Ο γιός μου με τα χρόνια βρήκε δουλειά ταξιδιάρη και γύρισε όλο τον κόσμο.

«Όπου και αν πήγα μπαμπά», μου έλεγε πάντα, «Μακαρονάδα σαν εκείνη που τρώγαμε στην κορφή του Αχλαδοκάμπου στο παλιο πυροβολείο δεν έχω ξαναφάει».

Μήπως εγώ δεν το ήξερα;

Οι δρόμοι μίκρυναν , οι αποστάσεις έγιναν πιο άνετες , αλλά εκείνα τα χρόνια που περάσαμε, πηγαίνοντας στη Μάνη, ανάμεσα στις ατέλειωτες ψυχοφθόρες στροφές του κολοσούρτη που όμως τις συνδυάζαμε και με υπέροχες γευστικές απολαύσεις στα γραφικά και παραδοσιακά μαγαζάκια , όπως αυτό του Αχλαδοκάμπου, δεν ξανάρχονται!!

Ένας ταξιδιώτης  εποχής.....!!!

Για την Όμορφη Μάνη

Προβολές