Αυγουστιάτικο Απόγευμα στην Αποσκιερή Μέσα Μάνη!!

 

Γερολιμένας

  Απόγευμα Κυριακής στο αγαπημένο χωρίο της Μέσα Μάνης κάπου στα αποσκιερά.  Η τραμουντάνα χτυπάει γλυκά ομολογουμένως την πλάτη μου δροσίζοντας το καψαλισμένο από τον καυτό ήλιο σώμα μου.
    Το μπάνιο στον Γερολιμένα  ( Ιερός Λιμένας) ήταν
αρκετά καλό. Έτσι κι αλλιώς η θάλασσα που ακουμπά γλυκά το Κάβο Γκρόσο φημίζεται για την δροσιά της και ας είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού Αύγουστος γαρ.
  Κόσμος αρκετός στην παραλία της Χαλικιάς προς τέρψη των μαγαζιών που ακροβολισμένα δίπλα της αναμένουν, αυτή την εποχή τουλάχιστον, κάποια έσοδα. ώστε να επιβιώσουν τον χειμώνα που δειλά δειλά έρχεται .

Αρμενόπετρα

Η καθαρή ατμόσφαιρα βοηθά τους λουόμενους να διακρίνουν πολύ ορατά μια πέτρα στο βάθος της θάλασσας  η οποία αναδύεται μέσα από τα γαλάζια νερά της  και στέκει περήφανη θαρρείς ότι τους παρακολουθεί.
Το γνωστό παραμύθι του Βασίλη Πουλημενάκου  μιλά για την Νεράϊδα της Μάνης η οποία  ζει στις σπηλιές της Μέσα Μάνης και του Οιτύλου αλλά έχοντας αγαπημένη παραλία το Πόρτο Κάγιο τα καλοκαίρια  αιώνες τώρα, τριγυρίζει εκεί στη γειτονιά του Ταινάρου. Άλλες φορές, κατά το παραμύθι , στέκεται κι αγναντεύει ψηλά στα βράχια κι άλλες ανεβαίνει στην Αρμενόπετρα όπου και λιάζεται. Εκεί στέκει και χαιρετά τα πλοία που καβαντζάρουν τον Κάβο Μαλιά , στέλνοντας ευχές και χαμόγελα.

Άνω Πούλα

Δυτικά του Γερολιμένα στέκει απόκρημνος, απρόσιτος και λίγο επιβλητικός ο βράχος του Κάβο Γκρόσο.Την νύχτα φωτίζεται από τον Δήμο , γλυκαίνοντας λίγο την αυστηρή του μορφή.
Ο βράχος αυτός είναι κατάληξη του βουνού της Αρχαίας Ιππόλας . Η Αρχαία Ιππόλα εικάζεται ότι είναι η σημερινή Άνω Πούλα Εκεί κάποτε υπήρχε ο Ναός της Ιππολαϊτιδας Αθηνάς (Παυσανίας Λακωνικά) , ενώ σήμερα σώζεται ο Ναός της Θεοτόκου!
Δυτικότερα της Άνω Πούλας απλώνεται ο Μεσσηνιακός κόλπος, ενώ ανατολικά , σε μια τεράστια έκταση που καλύπτεται από χιλιάδες ελαιόδεντρα και που φτάνει έως το όρος Σαγιά απλώνονται δεκάδες χωριά της αποσκιερής Μέσα Μάνης.
Ο ήλιος παίρνοντας αυτό το όμορφο πορφυρό χρώμα ετοιμάζεται να κρυφτεί πίσω από το μακρύ βουνό της Άνω Πούλας. Ο κόσμος αδειάζει σιγά-σιγά την παραλία καθώς σε λίγη ώρα η νύχτα θα πάρει την θέση της βυθίζοντας στο σκοτάδι την αποσκιερή Μάνη. Τα φώτα στα χωριά θα ανάψουν και οι φωνές από κάποιες παρέες συγκεντρωμένες στις αυλές και τα λιακό των πύργων θα σπάνε την σιωπή. Η ώρα που κάποια τσακάλια , αλλά και τα νυκτόβια ζώα θα ξεκινήσουν το κυνήγι της τροφής δεν θα αργήσει να έρθει.
    Η νύχτα στη Μάνη σε αγριεύει και σε γοητεύει . Ο φόβος και το δέος συνυπάρχουν αρμονικά.
Η Μάνη ώρες ώρες σου δίνει την αίσθηση ότι όσο και αν η τεχνολογία και ο πολιτισμός εξελίσσονται, εκείνη ποραμένει πεισματικά αγνή και αυστηρή σαν να μην πέρασε χρόνος επάνω της.


Όμορφη Μάνη