Η Μάνη και τα δώρα της γης!!

 

Χαρακτηριστικό Μανιάτικο φυτό είναι η Φραγκοσυκιά. Αυτόνομο, αυτοφυές, καμία απαίτηση φροντίδας από τον άνθρωπο , πανίσχυρο , οπλισμένο με τα αγκάθια της, φυτρώνει και μόνο του όπου θέλει. Είναι πολύ εύκολο να το φυτέψει κάποιος , ένα φύλο κάτω στο χώμα και έγινε...Μπορεί υπό προϋποθέσεις να είναι και ο πιο ασφαλής φράχτης για όπου χρειάζεται...

   Τα φραγκόσυκα είναι από τα πολύ νόστιμα φρούτα και θέλουν κόπο να τα γευτείς...Πολύ προσεκτικό μάζεμα, με τις " πράγκες" όπως λέγονται στην Μάνη...Είναι μακρύ ξύλο, στην άκρη του κάτι αιχμηρό πρόκα συνήθως. Καρφώνουμε λοιπόν το φραγκόσυκο στην άκρη της πρόκας και εκεί το κομμάτι αυτό θα πεταχτεί , το γυρίζεις απότομα , το στρίβεις και κόβεις το φραγκόσυκο...

Μετά αρχίζει η επόμενη και πιο δύσκολη διαδικασία..Με ένα σκουπάκι, που έφτιαχναν συνήθως με χόρτα, καθάριζαν όσα αγκάθια μπορούσαν,και ακολουθούσε το τελικό καθάρισμα, που κι αυτό θέλει ειδικότητα και μεγάλη προσοχή..Δεν υπάρχει κάποιος να μην θυμάται στη γλώσσα και κυρίως στα χέρια του , τα αγκάθια της φραγκοσυκιάς...

Πόσες άραγε αστείες ιστορίες , υπάρχουν για τους μη γνώστες αυτού του φυτού; Ξένοι επισκέπτες της περιοχής, έπιαναν με τα χέρια τους τα φραγκόσυκα να τα κόψουν και μετά τα έτριβαν επάνω τους και στα ρούχα τους με αποτέλεσμα να γεμίζουν ολόκληροι αγκάθια 

Το καλύτερο φάρμακο: Επάλειψη με λάδι όπου υπάρχουν αγκάθια.

   Τα χαρούπια ή αλλιώς ξυλοκέρατα (κερακιές).Αγαπημένη τροφή των ζώων , βασική τροφή των γουρουνιών αλλά κατά περίπτωση και των ανθρώπων!!

Μάζευαν λοιπόν τα ξυλοκέρατα και τα τοποθετούσαν σε κουτιά τα οποία είχαν ντύσει με λαδόκολλα.Τα κατανάλωναν κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν είχαν ζαχαρώσει.

  Τα σύκα ..άλλα αγαπημένα φρούτα της περιοχής , που τρώγονταν φρέσκα αλλά και ξερά.. 

Ποιός δεν ξέρει τα Καλαματιανά ξερά σύκα..Παλιά τα λίαζανε επάνω σε καλαμωτές και μετά εκεί που τα αποθήκευαν , τους έριχναν ρίγανη και τα έτρωγαν όλο το χρόνο με καρύδι ή αμύγδαλο..

Κυρίως στα χωριά της Έξω Μάνης ευδοκιμούν και τα σταφύλια. Στην Στούπα για παράδειγμα υπάρχουν κληματαριές που έπλεκαν σαν κυπαρίσσια.Πανέμορφη ομολογουμένω εικόνα.

Ολόκληρη επιχείρηση στήνονταν για την αποκομιδή τους.Σκαρφάλωνε κάποιος επάνω,με το κοφίνι δεμένομε σχοινί και άλλος κάτω το άδειαζε.

Τα μούρα ..Τα μαύρα και τα άσπρα..

Τα ρόδια ..Όταν υπήρχε όρεξη και χρόνος με υπομονή καθαρίζονταν και τρωγόντουσαν με κουτάλι και ζάχαρη.

Οι διάφορες κατασκευές των ανθρώπων, όμορφων κήπων, με την ανάλογη φροντίδα έδωσαν την δυνατότητα για επέκταση των καλλιεργιών όπως ροδάκινα, αχλάδια,πορτοκάλια, λεμόνια...!!

Μην ξεχάσουμε και ένα παραδοσιακό γλύκισμα που σερβίρονταν κυρίως στα καφενεία, το γνωστό υποβρύχιο...!! ...την κουταλιά τη βανίλια , μέσα σε παγωμένο νερό...Αυτό και αν ήταν γλύκα...!!!!

 Όμορφη Μάνη