Ο Ιστορικός Πολυάραβος , το Σιδηρόκαστρο και τα Σκυφιάνικα!

 

   Το Σιδηρόκαστρο κτισμένο στην πλαγιά ενός λόφου, αφήνει το βλέμμα να πλανιέται στον ατέλειωτο ορίζοντα. Η εκκλησία της Αγίας Κυριακής , προστάτιδα του χωριού , γιορτάζεται με κάθε μεγαλόπρέπεια κάθε καλοκαίρι ( 7 Ιουλίου). 

Σιδηρόκαστρο

Πολυάραβος

Ο Πολυάραβος , παραδοσιακός οικισμός , έχει μεταφερθεί σήμερα νοτιότερα. Συνδέεται οδικά με το Σιδηρόκαστρο, ενώ για να φτάσει κάποιος στο παλιό χωριό πρέπει να περπατήσει στο παραδοσιακό καλντερίμι.Τα σπίτια του είναι πέτρινα , ερειπωμένα σήμερα, κτισμένα στην πλαγιά της βουνοκορφής Ζήζιαλη, αλλά και πύργοι και πυργίσκοι , με τον πύργο Σταθάκου να παραμένει σύμβολο αγώνα και θυσίας. Εδώ κατατροπώθηκε ο Ιμπραήμ όταν θέλησε μετά τις αποτυχίες του στη Βέργα και στο Διρό να υποδουλώσει τη Μάνη, επιτιθέμενος από την ανατολικής της πλευρά.

Ένας θρύλος λέει ότι καθισμένος κάποιος στις πεζούλες έξω από την εκκλησία του Αγ. Κωνσταντίνου και αγναντεύοντας τα ερειπωμένα σοκάκια του χωριού , θα ακούσει στο βάθος πολεμική βοή , καριοφίλια και φωνές.

 Η Ελένη Αναειπόνυφη ήταν αγωνίστρια της επανάστασης του 1821.

Η Αναειπόνυφη ήταν Μανιάτισσα και έδρασε το 1826 όταν ο Ιμπραήμ Πασάς αποβιβάστηκε στην Μάνη. Κατά την Μάχη του Πολυαράβου  καταδίωξε κάποιος Αιγύπτιος στρατιώτης και με τα δύο παιδιά της αγκαλιά έτρεξε να σωθεί, της λύθηκε όμως η ζώνη που την έπιασε από την άλλη άκρη ο στρατιώτης και την τραβούσε για να την πιάσει.. Αυτή άφησε απότομα την ζώνη να λυθεί και αυτός, ενώ έπεσε κάτω, η Αναειπόνυφη πήρε το μαχαίρι του και τον σκότωσε.  Το γεγονός, σύμφωνα με την αναμνηστική πλάκα που έχει στηθεί στο σημείο που έγινε, έγινε στις 28 Αυγούστου 1826

 

Στην εκκλησία της Παναγίας (14ου αιώνα) και στον προαύλιο χώρο βρίσκεται το ηρώο σε ανάμνηση της μάχης του Πολυαράβου, όπου πραγματοποιούνται κάθε χρόνο οι εορταστικές εκδηλώσεις (15 Αυγούστου) με τη συμμετοχή εκπροσώπων της πολιτείας.

Τα Σκυφιάνικα ξεφυτρώνουν μέσα από τη ρεματιά με έντονη βλάστηση και τις καρυδιές να κυριαρχούν παντού. Οι εκκλησίες του Αγίου Αθανασίου και του Αγίου Νικολάου με σπάνιες τοιχογραφίες μαρτυρούν το θρησκευτικό συναίσθημα των κατοίκων. Συναντώνται πολλές πυργοκατοικίες από τις οποίες ξεχωρίζουν του Αποστολάκου και του Πηγαδιώτη. Από εδώ ξεκίνησε ομάδα αγωνιστών που βοήθησε τους υπόλοιπους Μανιάτες στη μάχη της Βέργας κατά του Ιμπραήμ.

Σκυφιάνικα

Σε όλα αυτά τα μέρη η ζωή υπήρξε σκληρή, δύσκολη, άχαρη και κουραστική, γι αυτό μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού πήρε το δρόμο της ξενιτιάς, είτε στο εξωτερικό , είτε στα μεγάλα αστικά κέντρα για ένα καλύτερο μέλλον.

Όμορφη Μάνη

Το άρθρο διαβάστηκε από: