Για την καταγωγή των Μανιατών έχουν γραφτεί πολλά!
Αναμφίβολα οι Μανιάτες είναι στην πλειοψηφία τους γνήσιοι απόγονοι των Σπαρτιατών. Την γνώμη αυτή συμμερίζονται και πολλοί ξένοι που έγραψαν για την Μάνη, όπως για παράδειγμα ο Μάουερ ο οποίος λέει ότι οι μπουλουξήδες (δηλ. οι καπεταναίοι) μπορούν να παραβληθούν με τους ελεύθερους Σπαρτιάτες και οι φαμέγιοι (δηλ οικότροφοι υπηρέτες) με τους απελεύθερους Είλωτες ή Λακεδαιμόνιους.
Σε πολλά μανιάτικα έγγραφα που σώθηκαν της εποχής της Τουρκοκρατίας, οι Μανιάτες ονομάζουν τους εαυτούς τους Σπαρτιάτες ανατολικούς ή δυτικούς.
Όμως αν συμφωνήσουμε ότι όλα τα παραπάνω είναι αόριστα και ίσως ανακριβή , γνωρίζουμε από την ιστορία ότι η Μάνη χωρίστηκε από την Σπάρτη στα 195 π.Χ και αποτέλεσε ξεχωριστό κράτος "το κοινόν των Λακεδαιμονίων" γιατί ο τότε Βασιλιάς της Σπάρτης Νάβις υπήρξε άνθρωπος άγριος , κακός κυνηγώντας την αριστοκρατία της πόλης με αποτέλεσμα αυτή να καταφύγει στη Μάνη για να σωθεί. Μάλιστα ο Νάβης εξ αυτού άρχισε να πολεμά "το κοινό των Λακεδαιμονίων".
Ο τελευταίος βασιλιάς της Σπάρτης που είχε στα χέρια του πραγματική πολιτική εξουσία ήταν ο Νάβις, ο οποίος κατέλαβε με πραξικόπημα την εξουσία το 207 π.Χ., δολοφονώντας τον βασιλιά Πέλοπα. Μάλιστα, για να νομιμοποιήσει την εξουσία του ισχυριζόταν ότι ήταν μακρινός απόγονος του Δημάρατου, σημαντικού βασιλιά της πόλης που έζησε πολλούς αιώνες νωρίτερα. Από την αρχαιότητα, η φήμη του Νάβις ήταν αυτή ενός εξαιρετικά σκληρού και σαδιστή τυράννου. Είναι πιθανότατα πιο διαβόητος σήμερα επειδή υποτίθεται ότι κατασκεύασε ένα τρομακτικό “ρομπότ” βασανιστηρίων, γνωστό σαν “Απήγα”, το όνομα που είχε και η σύζυγός του. Με αυτό εκβίαζε και βασάνιζε ανθρώπους, μέχρι να του δώσουν μεγάλα χρηματικά ποσά και πολύτιμα αντικείμενα.
Επίσης πρέπει να παραδεχθούμε ακόμη ότι σε κάθε επιδρομή εχθρού στην πλούσια Λακεδαίμονα οι Σπαρτιάτες είχαν για καταφύγιο τους την Μάνη. Ας δούμε όμως δυο παραδείγματα επιδρομών:
Στα 396 μ.Χ οι Βησιγότθοι με τον Αλάριχο τους λεηλατούν τη Σπάρτη. Οι Φράγκοι στα 1266, μετά την νίκη τους στο Μακρυπλάγι λεηλατούν τη Λακεδαίμονα και βάζουν δικούς τους στα σπίτια των Ελλήνων.
Με περηφάνια για την σπαρτιάτικη καταγωγή τους , οι Μανιάτες απαγγέλουν και σήμερα ακόμη τους στίχους του μοναδικού Μανιάτη ποιητή του Νυφάκου:
Σε αυτά τα όρη φύγανε οι μαύροι Σπαρτιάτες
και είναι αυτοί που λέγονται τη σήμερον Μανιάτες.
Το ότι οι Μ. Μανιάτες είναι άλλοι Σπαρτιάτες πρόσφυγες και άλλοι Ελευθερολάκωνες έχοντας πλήρη συνείδηση αυτής της καταγωγής μέχρι του 850 μ.Χ και αφοσίωση σε αυτή, ενισχύει και η μαρτυρία του Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου.
Ιδιαίτερα για την Σπαρτιάτικη καταγωγή των Νικλιάνων έχουμε πιο συγκεκριμένα γεγονότα διότι είναι αποδεδειγμένο ότι ήταν κάτοικοι της αρχαίας σπαρτιάτικης πόλης των Αμυκλών.
Όσο λοιπόν και αν νοθεύτηκε επί Φραγκοκρατίας με επιμιξία ο πληθυσμός των Αμυκλών από τους Φράγκους πρέπει να αποδεχθούμε ότι έμεινε και Σπαρτιάτικο αίμα μεταξύ αυτών.
Κλείνοντας να επισημάνουμε μετά βεβαιότητας ότι στην Μάνη εγκαταστάθηκαν και πολλοί Σλάβοι, Κρητικοί και γενικά Νησιώτες , Μικρασιάτες και λίγοι Αλβανοί.
Σημ: Η εισαγωγική φωτογραφία εμφανίζει την ιστορική πλατεία "17 Μαρτίου 1821" που βρίσκεται στην Αρεόπολη, ενώ η ενδιάμεση την Βάθεια. Είναι φωτό ρετρό και δημοσιεύονται στην "Εικονοβίβλο της Μάνης" του Γιάννη Βουρλίτη σε εκδόσεις Αδούλωτη Μάνη Γεώργιος Δημακόγιαννης
Όμορφη Μάνη
Προβολές
0 Σχόλια