Στην Μάνη και κυρίως στην Μέσα Μάνη , κατά την περίοδο 1300-1833 το οικοδομικό υλικό που την χαρακτηρίζει είναι ο ασβέστης , σύμφωνα με την άποψη του Δ.Δημητράκου-Μεσίσκλη , όπως αυτή καταγράφεται στο βιβλίο του " Οι Νυκλιάνοι" έτος 1949.
Χωριά μεγάλα. Σπίτια ανώγεια.
Εκκλησίες μεγάλες με αγιογραφίες (μεσοβυζαντινού ρυθμού).
1/ Οι εκκλησίες σε αυτή την περίοδο είναι δύο ειδών: Οι αψιδωτές με (καμάρα) και οι θολωτές ( με τρούλο).
α/ Οι αψιδωτές είναι απλά στενόμακρα δωμάτια , σκεπασμένα με καμάρα και επάνω μάρμαρα, και ένα μικρό κωδωνοστάσιο. Έχουν κάπου ένα πολύ μικρό παραθυράκι, και για αυτό είναι μέσα σκοτεινές. Το εσωτερικό τους είναι όλο ζωγραφισμένο , σε τρόπο που γεννάται η εντύπωση ότι δεν άφηναν χώρο για παράθυρα προκειμένου να ζωγραφίσουν εικόνες.
Σε δυο χωριά υπάρχουν πολλές τέτοιες εκκλησίες χτισμένες η μια κολλητά στην άλλη:
Τα Τρισάγια στη Νόμια ( 4 εκκλησίες)
Τα Πεντάκια στον Κούνο (5 εκκλησίες).
Τέτοιες εκκλησίες έχτιζαν στα χωριά τους οι Μ.Μανιάτες και κάθε Γενιά είχε την εκκλησία της. Π.χ Στην Κοίτα οι Καουριάνοι και Κατσιριάνοι έχουν την Παναγία, οι Σαουλιάνοι και οι Κουρικιάνοι τους Αγίους Αποστόλους , οι Λιάνοι τον Αι Λιά, οι Ρουσσάδες είχαν την Παναγιά, οι Κουρακλιάνοι τον Αι Λιά, και οι Μεσίσκλη και οι Μιχαλακιάνοι τον Ταξιάρχη εις μνήμη του κοινού , όπως έλεγαν , γενάρχη των Μιχάλη.
Στον Κούνο οι Παπαδογγονιάνοι την Παναγία , οι Κριαλιάνοι και άλλοι τον Αι Γιάννη, οι Ταγαρουλιάνοι και άλλοι τον Άγιο Σωτήρα , οι Κουρεβεσιάνοι και άλλοι τον Αι Νικόλα κτλ.
β/ Οι θολωτές (ττουλωτές) ή βυζαντινές εκκλησίες πιστεύουμε ότι δεν χτίστηκαν από Μ. Μανιάτες αλλά από ξένους και χρησίμευαν για μοναστήρια. Είναι δε όλες του αυτού περίπου ρυθμού. Αυτό έκανε τον γερμανό Φρειδερίκο Γκέρκε να υποθέσει ότι στα περίχωρα των Μπουλαριών πιθανόν να υπήρχε λακωνική οικοδομική αρχιτεκτονική Βυζαντινή Σχολή κατά τον 11ον και 12ον αιώνα, στην οποία διαμορφώθηκε ο ρυθμός αυτός των εκκλησιών της Μάνης.
Μια παράδοση που υπάρχει είναι ότι τις τρουλωτές εκκλησίες τις έχτισε η αυτοκράτειρα της Ρωσίας Αικατερίνη η Β΄. Η παράδοση όμως αυτή δεν δείχνει αληθινή.
Η Ρωσία είχε πάντα σκοπό να διώξει την Τουρκία από την Ευρώπη και για αυτό προσπαθούσε να έχει με το μέρος της τους χριστιανικούς λαούς της Βαλκανικής. Περιποιόταν λοιπόν με δώρα τον κλήρο , που είχε μεγάλη επιρροή στον λαό, και στις εκκλησίες έστελνε εικόνες , σκεύη και άμφια, από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου. Δύο παραδείγματα:
Στα 1705 ο Μέγας Πέτρος έστειλε με Ρώσους απεσταλμένους πλούσια δώρα σε εκκλησίες και μοναστήρια της ηπειρωτικής Ελλάδας και των Ιονίων νήσων. Οι Ρώσσοι αυτοί απεσταλμένοι περιφέραν και εικόνα του Μεγ. Πέτρου με την επιγραφή : Petrus primus Russograecorum Monarca.( Χασιώτου , Ιστορ. Απομνημονεύματα τ.3 σελ.610)
Στα 1741-1762 επί αυτοκράτειρας Ελισάβετ, νέοι απόστολοι και ένας Ρώσος Παππάς παρουσιάστηκαν στην Μάνη και μοίραζαν πετραχήλια στους παπάδες και αφιερώματα στις εκκλησίες και στα μοναστήρια ( Σάθα, Μεσαίων Βιβλιοθήκη τ.3 σελ 143)
Στα 1766. Ο Παπάζογλου εστάλη στην Ελλάδα για 3 χρόνια "προς αποκατάσταση της πασχούσης δήθεν υγείας του" , κυρίωςόμως είχε εντολή να εξετάσει και μάθη τα πνεύματα των υποδούλων Ελλήνων και να κάνει γνωριμίες μαζί τους.
Αμέσως δε μόλις έφυγε από τη Μελίτη ο Παπάζογλου εστάσησαν 6 Ρώσοι αξιωματικοί με δύο ρωσσικά πλοία για να μάθουν την θαλασσοπλοία της Μεσογείου και του Αιγαίου και να βρουν κατάλληλους ναύτες που να γνωρίζουν τα νερά των. Τα δύο αυτά πλοία όταν πήγαν στην Τοσκάνα , πουλήθηκαν και τα χρήματα δόθηκαν στον Παπάζογλου , που ήταν τότε εκεί, ο οποίος με αυτά αγόρασε διάφορα ιερά σκεύη και τα έστειλε σε ελληνικές εκκλησίες ως δώρα από μέρους της αυτοκράτειρας Αικατερίνης Β΄.
Στα 1759. Ο Αλέκιος Ορλώφ , μαζί με αντίτυπα ενός βιβλίου του Παπάζογλου , έστειλε άμφια στους επισκόπους και στους αρχηγούς επιστολές και μετάλλια χρυσά . Πολλές εκκλησίες και μοναστήρια τότε στολίστηκαν με εικόνες , πλουτίστηκαν με ιερά σκεύη και ενισχύθηκαν με χρήματα, με εικόνες και το όνομα της Αικατερίνης Β΄ μνημονεύονταν στις εκκλησίες.
Πηγή : "Οι Νυκλιάνοι" Δημητρίου Β. Δημητράκου-Μεσίσκλη
Για την Όμορφη Μάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου