Ταίναρο: «Το ακρωτήρι της Πύλης του Άδη και των θρύλων»

 

Κείμενο: Όμορφη Μάνη

Πηγαίνοντας προς το ακρωτήρι ο ανυποψίαστος επισκέπτης μυστηριωδώς αντιλαμβάνεται ότι κάτι συμβαίνει.
Είναι η περιοχή όπου καθημερινά τα στοιχεία της φύσης δίνουν τιτάνιες μάχες , η μεν θάλασσα σε αέναους κυματισμούς από το δυνατό αέρα και η δε στεριά προτάσσοντας τα βραχώδη στήθια της στα δυνατά χτυπήματα των κυμάτων ,είναι όμως και μια περιοχή όπου κατά την αρχαιότητα πίστευαν ότι εδώ βρίσκεται η μια από τις πύλες του Άδη , η είδοδος στο σκοτεινό Βασίλειο των νεκρών.

Ο χώρος κατ’ αρχάς ήταν αφιερωμένος στο θεό Ήλιο, (όπως αναφέρεται στον Ομηρικό ύμνο στον Απόλλωνα) του οποίου τα αναρρίθμητα πρόβατα με τα δασύτριχα μαλλιά έβοσκαν εκεί ελεύθερα. Εδώ είχαν σταματήσει θαυμάζοντας το θέαμα των προβάτων, οι Κρήτες της Κνωσού, ταξιδεύοντας προς την Πύλο, τους οποίους ο θεός Απόλλων προόριζε για ιερείς στο ιερό του στους Δελφούς.
Από επιγραφές και από πληροφορίες των συγγραφέων (Παυσανίας, Στράβων, Σκύλαξ, Αργοναυτικά) προκύπτει ότι στο Ταίναρο βρισκόταν ο ναός του Ταινάριου Ποσειδώνα που απετέλεσε κέντρο του «Κοινού των Ελευθερολακώνων»
Ο λατρευόμενος στο Ταίναρον Ποσειδών είχε τα προσωνύμια Ποσειδών ο επί Ταινάρω, Ταινάριος, Ασφάλειος και Πόντιος. ’λλωστε ο Ποσειδών δεν ήταν μόνο θεός της θάλασσας που προστάτευε τους ναυτικούς, αυτός προκαλούσε τρικυμίες αλλά και σεισμούς και παράλληλα μπορούσε να ηρεμεί τη θάλασσα και να σταθεροποιεί τη γη.

Οι λατρευταί του Ποσειδώνος                   

Ο Κάβο Ματαπάς για τους Μανιάτες

αποτελούσαν ξεχωριστό σύλλογον και εκαλούντο Ταιναρισταί υπήρχε δε εορτή των Λακώνων που ετελείτο στη Σπάρτην προς τιμήν του Ποσειδώνος και η οποία εκαλείτο Ταιναριάς ή Ταινάρια.Ο ναός του Ποσειδώνα, μάλλον βρισκόταν λίγο πιο πέρα από το εκκλησάκι του Ασωμάτου, για την οικοδόμηση του οποίου χρησιμοποιήθηκαν υλικά από τον ναό.Φαίνεται επίσης ότι στο Ταίναρο υπήρχε Νεκρομαντείο, ενώ η φήμη του Ταινάρου οφείλεται σύμφωνα με τον Πλούταρχο στο γεγονός ότι εκεί υπήρχε ονομαστό «Ψυχοπομπείο».

Μέσα σε μια σπηλαιώδη εσοχή του βράχου, στον παρακείμενο ορμίσκο, τοποθετείται το ιερό άδυτο του Ποσειδώνα.
Εκεί πιστευόταν ότι βρίσκονταν οι Πύλες του ‘Αδη που τις φρουρούσε ο τερατώδης και τρομερός τρικέφαλος και χαλκόφωνος σκύλος Κέρβερος. Από το Ταίναρο κατέβηκε ο Ηρακλής στον κάτω κόσμο και έφερε τον Κέρβερο στην γη κατά τον τελευταίο του άθλο. Επίσης από εκεί κατέβηκε και ο Ορφέας για να φέρει πίσω την αγαπημένη του σύζυγο Ευρυδίκη από τα σκοτάδια του Αδη στο φως, όμως δεν τα κατάφερε, ενώ στο Ταίναρο κατέφυγε και ο Σπαρτιάτης Παυσανίας ο ‘Αρπαλος που έκλεψε τους θησαυρούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Παρά το γεγονός ότι τα οικοδομικά υλικά του ναού του Ποσειδώνα έχουν εξαφανιστεί, τα λαξεύματα στον βράχο δείχνουν τον τρόπο που θεμελιώθηκε ο ναός. Στη μια πλευρά του όρμου οι λαξευμένοι βράχοι μαρτυρούν ότι εκεί υπήρχε αρχαίο καρνάγιο μικρών πλοιαρίων (νεώσοικοι). Στην απέναντι πλευρά του όρμου διακρίνεται η επίσης λαξευμένη στον βράχο τάφρος καθόδου προς το ψυχοπομπείο, που πιθανότατα ήταν πολύ σκοτεινή διαθέτοντας σκέπαστρο.

Στο λιμανάκι που ονομάζεται Πόρτο-Στέρνες εντοπίζεται ο αρχαίος συνοικισμός των Ταιναρίων, που εγκαταλείφθηκε πριν από τα ρωμαϊκά χρόνια. Παρά τους αιώνες που έχουν περάσει από πάνω του, ένα εξαιρετικό ψηφιδωτό δωματίου διατηρείται σε καλή κατάσταση και αφήνει έκπληκτο τον επισκέπτη.
Φτάνοντας στον Φάρο, στο τέλος της Ευρώπης είπαμε, βλέπουμε το περίφημο κτίσμα του, ύψους 16 μ., το οποίο κτίστηκε από Γάλλους το 1882 σε υψόμετρο 25 μ. από τη θάλασσα και άρχισε να λειτουργεί το 1887.

Δείτε το βίντεο μας: 

Το άρθρο αυτό διαβάστηκε από: