Ο Θρύλος της πανέμορφης Βασιλοπούλας του Κάστρου.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο του Πάτρικ Λη Φέρμορ «Η Μάνη» (σελ 128)

 

….Το Τηγάνι είναι μια προεξοχή του βράχου που μοιάζει με το χέρι ενός τηγανιού (από όπου και το όνομα του ) και που απλώνεται απ΄την άλλη μεριά του κόλπου , τρία μίλα απ΄το Μέζαπο και καταλήγει στην άκρη σ΄ένα μεγάλο ψηλό βράχο.Ο Βράχος αυτός καλύπτεται από ένα ερείπιο: Το Κάστρο της Μάνης, η Μάϊνα ή στα γαλλικά Le Magne -από όπου πήρε το όνομα της ολόκληρη η περιοχή.

Μας οδήγησαν δυο γυναίκες στην είσοδο του κάστρου.Οι πιο πολλοί τοίχοι ήταν πεσμένοι.Έμενε μια καμάρα κι ένας λαβύρινθος από διαδρόμους  κι αυλές.Αμέτρητα πηγάδια κατέληγαν σε βαθειές στέρνες , μια για κάθε ημέρα του χρόνου, μας είπε η συνοδός γυναίκα.Το φρούριο θα έπρεπε να ήταν τεράστιο.

Κάποτε , μας είπε η γυναίκα αυτή, ανήκε σε μια νέα πανέμορφη πριγκίπισσα , ένας δυνατός βασιλιάς ήρθε, όμως με πολλά καράβια και το αιχμαλώτισε, ύστερα από μακρόχρονη πολιορκία.

Η πριγκίπισσα , αντί να πέσει στα χέρια του, καβάλησε ένα άσπρο άλογο, το σπιρούνισε για να τρέξει κι επήδησε, πάνω από το πρόχωμα , κάτω στη θάλασσα, όπου το άλογο σχίζοντας τα νερά του κόλπου , την οδήγησε στη λευτεριά…

Με το δείχτη του χεριού της η γυναίκα-συνοδός μας  έδειξε πάνω στο βράχο ένα αποτύπωμα , που είχε αφήσει εκεί, ένα από τα πισινά πέταλα του αλόγου , όπως πηδούσε στο κενό.

Ένας άλλος θρύλος , σε στίχους , λέει για έναν μυστήριο δυνάστη, τον Μαυροειδή, που έφερε εδώ , δίχως την θέληση της , μια πεντάμορφη πριγκίπισσα για να την κάνει γυναίκα του.Οχύρωσε το κάστρο με ατσάλι και σίδερο απ΄τη χώρα των Φράγκων, το στόλισε με βενετσιάνικα κρύσταλλα και με μαργαριτάρια και μάρμαρο από την Κωνσταντινούπολη, γέμισε τις δεξαμενές με χρυσόψαρα και φυλάκισε την πριγκίπισσα σε ένα λαμπερό γυάλινο πύργο.

Ο Χάροντας όμως καβάλησε στα καπούλια του αλόγου του και προκάλεσε τον οικοδεσπότη. Πολέμησαν  με τις πανοπλίες τους σε ένα ατσαλένιο αλώνι.Η απαίσια μονομαχία βάστηξε ώρες μέχρι που ο Μαυροειδής έπεσε.Ο Χάροντας τον ανάγκασε να βγάλει την κοπέλα από τον γυάλινο πύργο της και του έδειξε απαίσια το τελευταίο ακρωτήρι στην ακτή που χτυπούσε το κύμα.Εκεί, φώναξε, βρίσκεται το μονοπάτι, τους πήρε στη σπηλιά του, στην πλαγιά του γκρεμού.Τους οδήγησε στον Κάτω Κόσμο και τη χώρα του Τάρταρου που ζουν οι νεκροί: ένα αραχνιασμένο μέρος μαύρο σαν την πίσσα.Όλες οι διακλαδώσεις της σπηλιάς ήταν απαλά παραγεμισμένες με τις μπούκλες από όμορφες κοπέλες.

….Ποτέ δεν τους είδε κανείς πιά!!!

Το άρθρο διαβάστηκε από: