Πολύς- και σε τελική ανάλυση, δίκαιος, ντόρος γίνεται για τον διαχωρισμό, σε διάφορα άρθρα κυρίως σε ξένα αλλά και σε εγχώρια μέσα ενημέρωσης [σε ότι μας αφορά :περισσότερο για κατανόηση της τοποθεσίας και για κανέναν άλλο λόγο !!] , της Μάνης σε Λακωνική και Μεσσηνιακή!
Μιας Ενιαίας Μάνης που ο κατάπτυστος Αναγκαστικός Νόμος του Μεταξά την χώρισε στα δύο !! Μιας Ενιαίας Μάνης που δεν είχε διαιρεθεί ποτέ σε ολόκληρη την ιστορία της και παρέμεινε συμπαγής και ενωμένη ακόμα και σε αυτά τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας όπου έγραψε χρυσές σελίδες αντίστασης και ανυπακοής ,βάζοντας ένα ακόμα θετικό πρόσημο στην ούτως ή άλλως ένδοξη ιστορία της.
Είναι σκληρό ,αλλά κατά τι αλήθεια, ότι ο παρακάτω νόμος Μεταξά αποτέλεσε την μεγαλύτερη προσβολή στους αγώνες και στα ιδεώδη των Μανιατών προγόνων μας.
Πατήστε εδώ:Ο Αναγκαστικός Νόμος Μεταξά (Διάταγμα 7)
 |
| Ιωάννης Μεταξάς |
Υπήρξε μεγάλη προσβολή για τους απόγονους των Αρχαίων Σπαρτιατών,τους περήφανους Μανιάτες , που με τον νόμο αυτό ουσιαστικά διχοτομήθηκε ο κοινός αγώνας τους.
Βεβαίως παρά τις προσπάθειες επιφανών και διανοούμενων της Μάνης όχι μόνο δεν αποσύρθηκε ο νόμος αυτός αλλά με τον τελευταίο επίσης Νόμο Καλλικράτη υπήρξε και περαιτέρω διάσπαση, βάζοντας ουσιαστικά την ταφόπλακα στον αδούλωτο και ενιαίο αυτό τόπο.Όμως ο αγώνας για μια Ενιαία και Αδιαίρετη Μάνη πρέπει να συνεχιστεί αμείωτος σε όλα τα επίπεδα μέχρι την τελική δίκαιη λύση του προβλήματος.
Ας δούμε- για να θυμούνται οι παλαιότεροι αλλά και να μαθαίνουν οι νεώτεροι- την εισήγηση του Μανιάτη πατριώτη μας από το Οίτυλο κου Μπατσινίλα Μιχάλη η οποία διατυπώθηκε στο Ά Μανιάτικο Συνέδριο:
Επιτακτική ανάγκη η Ένωση της Μάνης
Χρόνια τώρα γεννηθήκαμε και ζούμε με ένα μεγάλο καρκίνωμα που μας εμφύτευσε η δικτατορία του Μεταξά, η διαίρεση με απόσπαση της μισής επαρχίας Οιτύλου και η προσάρτησή της στην Καλαμάτα. Ολόκληρη η περιοχή, που έμεινε συμπαγής ελεύθερη, αυτόνομη και ανεξάρτητη καθ’ όλη την Τουρκοκρατία και που συνεχίστηκε ενωμένη στο ελεύθερο Ελληνικό Κράτος μέχρι τον Αναγκαστικό Νόμο 1026/24/12/1937. Εφημερίδα της Κυβέρνησης, έτος 1938, τεύχος Α΄, αριθμός 8, (12 Ιαν.), σελ. 27, που το βόρειο τμήμα της Δυτικής Μάνης με τους άλλοτε Δήμους Αβίας, Καρδαμύλης και Λεύκτρου, αποσπάστηκε από την επαρχία Οιτύλου και προσαρτήθηκε στην επαρχία Καλαμών του Νομού Μεσσηνίας, είναι η λεγόμενη σήμερα Μεσσηνιακή Μάνη. Ο Μεταξικός αναγκαστικός νόμος, έγινε οριστικά, λαβωματιά καρκινώδη στη γεωγραφική και πολιτιστική ενότητα της Μάνης, που την πληρώσανε και την πληρώνουμε όλοι μας οι Μανιάτες μέχρι σήμερα. Το καρκίνωμα τράφηκε μεγάλωσε και άπλωσε τις μεταστάσεις του σε όλο το κορμί της φτωχιάς, μα ηρωικής πατρίδας μας της Μάνης. Ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε τα δυσάρεστα αποτελέσματά του. Υπήρξαν και υπάρχουν «οι έξυπνοι» συμπατριώτες μας που χάριν και μόνον των ευρύτερων συμφερόντων τους είδαν τον εαυτόν τους και τα έργα τους να είναι μαζί με την Λακωνία ή με την Μεσσηνία αντίστοιχα. Εμείς οι «μωριασμένοι» φορώντας ίσως τις τοπικές μας παρωπίδες συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε με την επικεφαλίδα της πολυαγαπημένης μας ΜΑΝΗΣ σε όλα μας τα έργα, βλέπουμε και νιώθουμε ενιαία την κομματιασμένη ένδοξη πατρίδα μας, που ντόπια Ελληνικά και ξένα συμφέροντα από την πρώτη ώρα που λευτερώσανε οι πρόγονοί μας την Ελλάδα από τους Τουρκαλάδες, θελήσανε και πέτυχαν ως ένα σημείο την εσκεμμένη παραποίηση της ιστορίας μας και της προσφοράς στον αγώνα των Μανιατών αγωνιστών. Ένα μονάχα σας τονίζω και να το έχετε καλά στο νου σας οι σημερινοί Μανιάτες κατάγεστε από έναν, δύο το πολύ τρία μέλη της οικογένειάς σας, που είχαν την τύχη να επιζήσουν στην Επανάσταση του 1821. Από έρευνα των γενεαλογικών δένδρων όλων των Βοιτυλιώτικων οικογενειών που έκανα, διαπίστωσα ότι ξακληρίσανε χιλιάδες Μανιάτικες οικογένειες στον αγώνα και όσοι γλίτωσαν ήσαν λίγοι σπόροι για να φυτρώσουμε. Δεν υπήρχε σπίτι που να μην έκλαψε για πολεμιστή Μανιάτη και Μανιάτισσα που κράτησαν με τα γυμνά τους στήθια τις ορδές των Τούρκων και των αραπάδων του Μπραΐμη, που τους καθοδηγούσανε πληρωμένα καθάρματα από Ευρωπαϊκά κράτη να καταπνίξουν την Επανάσταση. Γι’ αυτούς τους ξεχασμένους άγνωστους νεκρούς προγόνους μας και για τους λίγους τυχερούς αγωνιστές γενάρχες μας, έχετε την ρητή υποχρέωση όλοι οι ανά την υφήλιο Μανιάτες να κλίνεται ευλαβώς το γόνυ και να αγωνίζεστε για την ιδιαίτερή μας πατρίδα με αυξημένο τοπικισμό και ας πειράζει αυτό οποιονδήποτε. Εμείς όλοι οι Μανιάτες να γινόμαστε μια γροθιά και να προβάλουμε την ΜΑΝΗ μας και τα χωριά μας. Τα σωματεία μας πρέπει όλα απαραιτήτως να έχουν μέσα στην επίσημη ονομασία τους την λέξη Μάνη και όλα μαζί να ανήκουν σε μία ΠΑΝΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ. Ο νέος νόμος με την ονομασία του Καποδίστρια που είναι για μας τους Μανιάτες η κατασκευή της ταφόπλακας για τον τόπο μας, μια εκδίκηση που φαίνεται να παίρνει ο πρώτος Κυβερνήτης με τούτα τα γυρίσματα της μοίρας. Οι νεοσύστατες δημαρχίες ακρωτηρίασαν ακόμη περαιτέρω την ΜΑΝΗ μας, χάνοντας τμήματα στα άκρα μας που τα πρόσθεσαν αλλού. Αλλά και ορισμένες αν όχι όλες οι δημαρχίες με την προσεχή οικονομική αυτονομία που θα επιβληθεί από την νέα οικουμενική τάξη πραγμάτων θα καταστούν στην πράξη ανήμπορες να συντηρηθούν και υπάρχουν μόνο λίγοι διέξοδοι, ένας τρόπος και ο εύκολος είναι, να χαρατσώσουν με φόρους τα σπίτια και τους κάτοικους. Ο άμεσος έλεγχος και με αφορμή τα διοικητικά έξοδα θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη διοικητική συρρίκνωση και δεν θα πάει μακριά που θα δούμε τρεις νομούς της Πελοποννήσου, Τρίπολης, Λακωνίας και Μεσσηνίας, να γίνονται ένας. Εμείς οι Μανιάτες που θα είμαστε τότε; Δεν πρέπει από τώρα να ζητάμε τουλάχιστον την διοικητική επανασυγκρότηση των δύο επαρχιών μας Γυθείου και Οιτύλου, όπως ήσαν πριν την Μεταξική διαίρεση και αποτελούσαν την ενιαία ΜΑΝΗ; |
Πηγή από http://www.mani.org.gr/mani/
Όμορφη Μάνη
Προβολές
0 Σχόλια