Το παιχνίδι του πετροπόλεμου στην Μάνη.

 

Τα παλιά χρόνια η Μάνη είχε μεγάλο πληθυσμό και τα πιτσιρίκια και τα μεγαλύτερα παιδιά πλημμύριζαν τα μονοπάτια και τις πλατείες και τις ρούγες και τα αγιάτικα.Ένα από τα παιχνίδια που έπαιζαν καθώς δεν υπήρχαν ίντερνετ, καφετέριες, τηλεοράσεις και άλλα τέτοια σημερινά, ήταν

οι πόλεμοι μεταξύ των γύρων χωριών. Ο Κούνος αποτελούσε πάντα το μεγάλο χωριό στο Κατωπάγκι μιας και εκεί ήταν συγκεντρωμένοι οι μεγάλοι καθώς υπήρχαν μαγαζιά, μπακάλικα κ.α.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου στον Κούνο

Έτσι στα μικρά χωριά τριγύρω, του ελλείψει των μεγάλων σε ηλικία κατοίκων, οι πιτσιρικάδες  διοργάνωναν κρυφά «πολέμους» με άλλα χωριά.

Έβρισκαν λοιπόν έναν ο οποίος έκανε τον αρχηγό , έναν άλλον τον υπαρχηγό και προκαλούσαν τάχα μου τα μέλη άλλων χωριών σε «πολεμική σύρραξη»!Πολλές φορές μάλιστα συμμαχούσαν δύο ή τρία χωριά έναντι άλλων για να γίνεται μεγαλύτερος ντόρος που σήμαινε περισσότερες συγκινήσεις.

Έτσι αμολυόντουσαν όλοι σε ένα αδιάκοπο κυνηγητό πολλές φορές με πέτρες, ξύλα και άλλα και κοπανιόντουσαν μέχρι να υπάρξει νικητής. Επικίνδυνο μεν παιχνίδι αλλά αγνό που δεν έχει καμία σχέση με τις σημερινές συμμορίες που εισβάλλουν ακόμα και σε σπίτια.

Το τέλος του παιχνιδιού τους έβρισκε όλους ενωμένους και αγκαλιά και βάρδα μην είχε χτυπήσει κανένας: Τότε όλοι μαζί τον φρόντιζαν και έκρυβαν επιμελώς το μεγάλο μυστικό τους.

Το βράδυ όλοι μαζί στην Πλατεία του Αγίου Νικολάου στον Κούνο γέλαγαν, χαριεντιζόντουσαν και ετοίμαζαν τις επόμενες «πολεμικές αναμετρήσεις»!!

Άλλα δημοφιλή παιχνίδια ήταν το κρυφτό και το κυνηγητό καθώς ιδιαίτερα το κρυφτό είχε και εκείνο την ένταση του, λόγω του ότι εάν κάποιος κρύβοταν σε πύργο μέσα στο λαβύρινθο από τα κατούγια του, δεν ήταν εύκολο να βρεθεί όπως και αν κρυβόταν  πίσω από τους τοίχους με τις ξερολιθιές.

Για την Όμορφη Μάνη