Ως πόλεμο στην Μάνη θα θεωρήσουμε τις εχθροπραξίες του ενός προκειμένου να εκδιωχθεί εκείνος που θεωρούνταν εμπόδιο για την κυριαρχία του. Το σύστημα δε που χρησιμοποιούνταν μοιάζει κατά πολύ με τον πόλεμο μεταξύ των κρατών.
Οι πόλεμοι γίνονταν μεταξύ ανδρών. Στους πολέμους αποφεύγουν να σκοτώνουν τις γυναίκες που βοηθούν τους δικούς τους. Είναι προσβολή και υποβιβασμός σε έναν άντρα να καταδεχθεί να χτυπήσει μια γυναίκα. Αν μια γυναίκα χτυπά με πέτρα με τον ίδιο τρόπο προσπαθούν να εξουδετερωθεί. Αν οπλοφορεί προσπαθούν να την ξαρματώσουν και μόνο σε μεγάλο κίνδυνο την χτυπούν με μαχαίρι ή όπλο.
Οι πόλεμοι στην Μάνη και οι εσωτερικές διαμάχες αν μη τι άλλο δείχνουν εκτός των άλλων, στρατηγική και λογική που απαιτούν πολεμική μόρφωση. Οι όποιες επιτυχίες απόβλεπαν όχι σε μια προσωρινή επικράτηση αλλά συνολικά στην επικράτηση ολόκληρων γενεών με σημαντικότερο λάφυρο ,εν τέλει, την εξάπλωση τους.
Η γυναίκα σε καιρό πολέμου χρησιμοποιείται σε βοηθητικές εργασίες . Ο σπουδαιότερος ρόλος της στη μάχη είναι η ανίχνευση. Πλησιάζει τις γραμμές του εχθρού χωρίς κίνδυνο. Αν την αντιληφθεί ο αντίπαλος την πετροβολεί και την απειλεί να γκρεμοτσακιστεί πίσω ή στην χειρότερη την πιάνει και την σπάει στο ξύλο. Σε πολλές περιπτώσεις χρησιμεύει και ως διαγγελέας μεταξύ των αντιπάλων. Τέλος μπορεί να χρησιμεύσει και για την φυγάδευση αντρών που βρίσκονται σε δύσκολη θέση κατά τη μάχη.
Διπλωματικές ενέργειες
Πρώτη ενέργεια εκείνων που σκέφτονται να επιτεθούν είναι να απομονώσουν τον αντίπαλο από φίλους. Για αυτό έρχονται σε επιγαμίες με ανθρώπους του χωριού του. Με ανθρώπους που συνδέεται αυτός λόγω παλαιοτέρων συγγενειών ώστε να τις εξουδετερώσουν, επίσης με κουμπαριές φίλων του αντιπάλου κτλ.
Επίσης γίνεται αγοραπωλησία κτημάτων στην περιοχή του αντιπάλου. Αυτό δημιουργεί συνθήκες πολεμικής ετοιμότητας καθώς διεγείρουν εντέχνως ζητήματα αγροζημιών, ζητήματα βοσκοτοπιών , κυνηγιού κ.α.
Γεροντική
Με τα παραπάνω αρχίζουν οι προστριβές με αξίωση του ισχυρότερου να κτίσει ξεμόνι (πύργο) σε ορισμένο μέρος και το ζήτημα το αναλαμβάνει είτε η Γεροντική , δηλαδή ένα άτυπο συμβούλιο από ενδιαφερόμενους και φίλους των ή ακολουθεί κήρυξη πολέμου.
Κήρυξη του πολέμου
Η κήρυξη του πολέμου γίνεται με φωνές ή με τουφεκιές και κάποτε με κωδωνοκρουσία για να ακουσθεί στον τόπο. Χωρίς να προηγηθεί τέτοια κήρυξη πολέμου , ώστε να καλεστούν οι εχθροί- όπως λέγονταν στη γλώσσα τους - κάθε εχθρική ενέργεια εθεωρείτο ατιμωτική.
Οι Χωσίες ( καρτέρι-ενέδρα)
Μετά την κήρυξη του πολέμου όλα τα μέσα που μπορούν να εξολοθρέψουν τον εχθρό θεωρούνταν έντιμα και νόμιμα χωρίς κανέναν περιορισμό και γι αυτό οι αντίπαλοι κλείνονται στα σπίτια και στους πύργους ή σε φιλικά σπίτια και βγαίνουν μόνο τη νύχτα με μεγάλη προφύλαξη.
Οι τολμηρότεροι και ισχυρότεροι πηγαίνουν τη νύχτα έξω από τα σπίτια των εχθρών και μέσα στις αυλές τους και κρατούν χωσία. Έχουν σκοτωθεί άνθρωποι και στον ύπνο από την κλιβανή της σκεπής χαμηλών σπιτιών που κατόρθωσε να ανέβει ο εχθρός.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Ο Μπιλαλάκος και ο Παυλής χωριανοί από τον Κούνο , δούλευαν στο Λαύριο. Εκεί μάλωσαν και προσκαλέστηκαν εχθροί. Ο Παυλής έφυγε κρυφά και πήγε στο χωριό του , γιατί στο Λαύριο δεν μπορούσε να προφυλαχτεί. Στον Κούνο δεν είπε τίποτε για την έχθρα του και νομίζοντας ότι είναι ασφαλής , γύριζε ελεύθερα.
Μετά από λίγο καιρό όμως έφυγε και ο Μπιλαλάκος από το Λαύριο και επέστρεψε στον Κούνο κρυφά κι αυτός . Το αποτέλεσμα ήταν να στήσει ο Μπιλαλάκος χωσία και να σκοτώσει τον Παυλή.
Οι μοιρολογίστρες κι ο κόσμος μη γνωρίζοντας, αφού κανείς από τους δυο δεν είχε αναφέρει την έχθρα τους , κατηγορούσαν τον Μπιλαλάκο για τον φόνο αυτό.
Τα πράγματα όμως τα έβαλε στην θέση τους μια μοιρολογίστρα:
Γιατί τον κατακρίνετε;
Γιατί τον αναμπαίζεται;
τον γιό της γριάς Μπιλάλαινας;
κείνος το φώναξε πιστά
στο Λαύριο στην αγορά.
τ ένας θα μείνει στην ζωή ,
ο Μπιλαλάκος ή Παυλής
Σημ: Η εισαγωγική φωτογραφία είναι το κανόνι των Αυγουλεγιάννων που βρίσκεται στο χωριό Τροχάλακα στην αποσκιερή Μέσα Μάνη.
ΟΜΟΡΦΗ ΜΑΝΗ
Προβολές
0 Σχόλια