Μάνη: " Τόπος ανεπηρέαστος από την πάροδο των χρόνων"!!

   

 Οι πρώτες ,θαρρείς αγουροξυπνημένες,  ακτίνες του ήλιου ίσα που φωτίζουν το ευλογημένο  εκκλησάκι  της  Αγίας Πελαγίας σε κάποια από τις νοτιότερες κορυφές της οροσειράς του  Σαγιά . 

Εγώ καθισμένος στο λιακό ενός πύργου, στην καρδιά του Κατωπαγκίου, παρατηρώ έκθαμβος την ανατολή του ζωοδόχου ήλιου. Όλη η οροσειρά ανατολικά μου θυμίζει εικόνα από θέατρο σκιών καθώς τα ακανόνιστα σχήματα των βουνών σε συνδυασμό με τους πύργους κάποιων οικισμών (Μουντανίστικα, Μπουλαριοί, Κοίτα, Καλλονιοί κ.α ) φαντάζουν καλυμμένα με αυτό το άσπρο πανί ενός  θεάτρου σκιών  όπου πίσω του το αχνό φως-ξημέρωμα γαρ- δημιουργεί ατέλειωτες σκιές σε μαύρο φόντο!! 

Ναι, εμείς ανήκουμε στη αποσκιερή δυτική Μάνη, καθώς αυτή την ώρα ανατολικά ο ήλιος έχει ξεπροβάλλει ακόμα περισσότερο και οι χρυσοφόρες ακτίνες του ήδη έχουν απλωθεί στο απέραντο γαλάζιο του Λακωνικού κόλπου, φωτίζοντας παράλληλα τα παράλια της Ανατολικής Μάνης (προσηλιακής)!!

Όσο η πλάση φωτίζεται αργά-αργά  η ενοχλητική κραυγή  του κουρασμένου και νυσταγμένου, από το  κυνήγι της τροφής ολονυχτίς τσακαλιού ( δες εδώ ) πηγαίνοντας στο λημέρι του, δημιουργεί αυτό το συναίσθημα της έκπληξης ή και του φόβου, ίσως, σπάζοντας παράλληλα και την απέραντη σιωπή μιας φύσης που ξυπνά!! Κάποια τιτιβίσματα πουλιών που πληθαίνουν σιγά σιγά  απαλύνουν λίγο τον φόβο και σε συνδυασμό με το απέραντο πλέον φως της ημέρας στην πλάση διώχνουν κάθε μαύρη σκέψη, που είναι αλήθεια, δημιουργεί αυτό το άγριο , άγονο σκληρό τοπίο της Μάνης.

Η Μάνη είναι ένας ιδιαίτερος τόπος  από μόνη της. Διαφέρει από τις άλλες περιοχές της Ελλάδας. Θαρρείς ότι εδώ έχει σταματήσει ο χρόνος. Πενιχρές πολυτέλειες, λίγη έως καθόλου τεχνολογική πρόοδο , ένας τόπος κυριολεκτικά αφημένος στην μοίρα του και στην περήφανη μα ιδιόρρυθμη ιστορία του. 

Μονοπάτια από ξερολιθιές , εκατοντάδες στέρνες ακόμα και μόνες τους σε χωράφια, ελαιόδεντρα, χαλάσματα, φραγκόσυκα, συκιές, χαρουπιές και βέβαια εκατομμύρια πέτρες σε όλα τα μεγέθη στολίζουν τη γη της. Οι οικισμοί της χαρακτηρίζονται από εκατοντάδες γκρίζους και αδύνατους πύργους με μικροσκοπικά παράθυρα με μεγάλες αυλές και πολλά δωμάτια!! Στις κορυφές των περισσοτέρων δεσπόζουν οι πολεμότρυπες δείγμα κατοίκων- πολεμιστών. (δες εδώ)

  Ρίχνοντας το βλέμμα στη γη της Μάνης σου δίνει την αίσθηση μιας γης μπαρουτοκαπνισμένης και ταλαιπωρημένης από τους  αδιάκοπους ίσως εν πολλοίς και αδιάφορους, για τα σημερινά δεδομένα, πολέμους.

Δεν είναι μόνο ο εισαγόμενος εχθρός της πατρίδας  που κυνηγήθηκε και κατατροπώθηκε ώστε ο τόπος να μείνει αδούλωτος στο πέρασμα των χρόνων (!!) , είναι και ο απέναντι γείτονας που για τους Μανιάτες βαφτίζονταν εχθρός όταν υπήρχε υπόνοια καταπάτησης των κεκτημένων. Εδώ στον άγριο, τραχύ τόπο της Μάνης γεννήθηκε , διόλου τυχαία, η  Βεντέτα που χαρακτηρίστηκε κυρίως Μανιάτικη. (δες εδώ ) αν και την συναντούμε και στην Κρήτη.

Όλες αυτές οι ακραίες αντιδράσεις των προγόνων μας έφεραν την εξάπλωση των λεγόμενων μοιρολογιών της Μάνης , γεγονός που αποτελεί σημείο αναφοράς για τον τόπο αυτόν. 

Εδώ υπάρχει- θα πρέπει αν επισημανθεί - το περίεργο όσο και οξύμωρο του τόπου αυτού που δεν είναι άλλο από το φημισμένο ακρωτήρι , αυτό του Ταινάρου, όπου ιστορικά εικάζεται ότι είναι η πύλη του Άδη που οδηγεί στον Κάτω Κόσμο. Αν κολυμπήσεις δυτικά του Ταινάρου θα βρεις αυτή την πύλη στην είσοδο συγκεκριμένης σπηλιάς του Άδη, ανάμεσα σε δεκάδες άλλες!! ( δες εδώ) 

Η Πύλη του Άδη στο Ταίναρο

Αναρωτιέται κανείς και βάζει με το μυαλό του διάφορους συνειρμούς, ότι εδώ που μεσουρανούν τα μοιρολόγια , εδώ που ο θάνατος "εορτάζεται" με ιδιαίτερη λαμπρότητα , εδώ λοιπόν βρίσκεται και η πύλη του Άδη!! Μακάβριο , αλλά αληθινό.

Είπαμε η γη , σκληρή και τραχιά, άγονη και απέριττη , μόνο ως έτοιμη για πολεμική σύρραξη δείχνει.

Αυτή είναι η Μάνη!!

     Ο τόπος των Πειρατών, ο τόπος των πολεμιστών, ο τόπος που σε όποια πέτρα να κάτσεις , σε όποια ρούγα να ξαποστάσεις , ίσως ακούσεις παρακάτω καριοφίλια να βαρούν και φωνές πολεμιστών να φωνάζουν, κρυμμένοι σε κάποιο χάλασμα η ακόμα και καβαλάρηδες να ξεπροβάλλουν από αυτούς τους γκρίζους αδύνατους πύργους, που χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοι μας ως οχυρό και που παρά τις μεθοδεύσεις για γκρέμισμα τους από πολλούς κυβερνήτες( δες εδώ ) στα παρελθόντα έτη, δεν κατάφερε να τους γκρεμίσει!!!

Όμορφη Μάνη

Το άρθρο αυτό διαβάστηκε από: